Het was warm die dag. Het was nog maar tien uur en de zon prikte nu al ongenadig op het stukje nek tussen zijn valhelm en T-shirt. Hij stond op het bovenste platform van de stelling en legde de laatste hand aan een grijze, verzinkte dakgoot. Nog even dit vastschroeven en dan zou hij koffiepauze nemen. Opgewekt bij dat vooruitzicht floot hij een stukje uit het Poolse volkslied. Links onder zich hoorde hij de twee timmerlui grappen maken in een taal die hij niet verstond. Hoog boven hem tilde zijn Portugese makker en kraanman van dienst een pallet gipsplaten naar boven. Hij kon goed opschieten met de goedlachse Portugees. Ze verstonden elkaar dan wel niet en communiceerden vooral in gebarentaal maar hij vond het leuk om samen te lunchen.

Plotseling hoorde hij een luide schreeuw. Hij keek omhoog en zag de Portugees uit de kraan springen. Co się…? Voor hij ook maar verder kon nadenken over wat hij zag, hoorde hij een donderend geraas om zich heen. De grond verschoof onder zijn voeten, hij helde over, zag nog net de grijze dakgoot op zich afkomen en toen werd alles zwart.

Dit is geen scène uit een boek. In mijn verbeelding zijn dit de laatste minuten van een Poolse bouwvakker boven op de stelling van de Antwerpse school die onlangs instortte. Voor wie het nieuws gemist heeft: een school in aanbouw stortte van de ene seconde op de andere in en sleurde de stelling tegen de gevel en alle aanwezige werklui mee. Vijf mensen kwamen om.

Wat er precies gebeurd is, wordt nu met alle mogelijke middelen onderzocht. Hoe dan ook legt het werfongeval in Antwerpen een van de pijnpunten van veiligheidsprocedures bloot. Verschillende nationaliteiten en talen, culturen en gewoontes op dezelfde werf. Of in jouw productie-unit of op kantoor.

Werken er in jouw bedrijf meerdere nationaliteiten samen?

Spreekt iedereen Nederlands?

Begrijpt iedereen op de werkvloer elkaar?

Begrijpt iedereen de veiligheidsrichtlijnen?

Je denkt misschien dat dit in jouw organisatie niet zal gebeuren omdat je alle veiligheidsprocedures, richtlijnen en brandinstructies uitdeelt bij indiensttreding en netjes op wel tien verschillende plaatsen aan de muur hangt.

Vraag: weet jij (als veiligheidsverantwoordelijke, leidinggevende, CEO, COO of collega…) met zekerheid dat iedere werknemer de veiligheidsprocedures toepast? Begrijpt iedereen de voorschriften? Leest iedereen ze?  

Zijn ze opgesteld in meerdere talen, en zo niet, is de Nederlandse tekst dan begrijpelijk voor Vlamingen én anderstaligen? Hoeveel technisch jargon zit er in de procedure? Gebruik je afbeeldingen om iets te verduidelijken?

Jouw werknemers volgen richtlijnen en procedures alleen op als ze bij de eerste lezing meteen duidelijk zijn. Als iedereen, jong en oud, met of zonder Nederlands als moedertaal begrijpt wat er staat. Structuur en lay-out zijn twee belangrijke elementen waarmee je een tekst bomvol woorden omtovert in een overzichtelijke boodschap. Een document waarop je in een oogopslag ziet wat belangrijk is.

Een jaar zonder een enkel arbeidsongeval. Wil jij dat ook? Laat mij jou helpen. Met mijn ervaring met technische documenten zet ik voor jou informatie om in duidelijke richtlijnen die iedereen begrijpt.